Po ośmiu latach bezskutecznych starań o dziecko, oddaliśmy sprawę Bogu i … dał nam nowe życie! Alleluja! Bardzo jesteśmy szczęśliwi i chcemy się tym dzielić z całym światem! Jesteśmy pewni, że to nie jakiś zbieg okoliczności, ale prawdziwie dar od Boga, który był poprzedzony konkretnymi obietnicami. Mnóstwo ludzi wspierało nas modlitwą, za co bardzo dziękujemy.

Ale po kolei. W trakcie tych ośmiu lat próbowaliśmy niemal wszystkiego: przeróżnych lekarzy, naprotechnologię, dwie kliniki niepłodności. Odpuściliśmy dopiero, gdy wszelkie metody się wyczerpały i została już tylko ostatnia propozycja nowoczesnej medycyny: in-vitro. Na to świadomie się nie zdecydowaliśmy.

W międzyczasie i tak już straciliśmy cierpliwość i zrobiliśmy kurs przygotowujący do adopcji dziecka. Mając przed sobą dwu, trzyletnią perspektywę oczekiwania na adopcję, stwierdziliśmy, że wykorzystamy ten czas inaczej. W 2011 roku wyjechaliśmy do Niemiec. Tu się adopcja okazała praktycznie niemożliwa, ale wciąż przyświecał nam plan: „wkrótce wrócimy do Polski i wtedy adoptujemy dzieci”. Okazało się, że w życiu nie ma przypadków. Wszystkie dotychczasowe wydarzenia na pewno były i są po coś. Dopiero na obczyźnie znaleźliśmy dla siebie chrześcijańską wspólnotę małżeństw, dzięki której zbliżyliśmy się do Boga. A raczej to Bóg przyciągnął nas do Siebie.

To między innymi właśnie dzięki naszej ekipie małżeństw wzrastaliśmy i nadal wzrastamy w wierze. Skutkiem tego było nasze postanowienie: oddajemy nasz problem niepłodności w ręce Boga. Tylko On wie, jak i co dobrego z tej naszej historii można jeszcze ulepić. W kwietniu 2015 udaliśmy się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Na czas pielgrzymki przypadła nasza 9. rocznica ślubu. Był to dla nas czas niezwykłej odnowy wiary i prawdziwej modlitwy w wyczuwanej bliskości Boga. more…

Pragniemy poinformować, że kolejny pochówek dzieci martwo urodzonych, których Rodzice nie odebrali ze szpitala odbędzie się w sobotę 12 grudnia 2015 r.  Ceremonia rozpocznie się Mszą św. o godz. 14.20 w kaplicy cmentarnej na Cmentarzu Osobowickim. Rodziców oraz Rodziny dotknięte utratą dziecka zapewniamy o naszej pamięci w modlitwie i serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w pochówku. Przy Fundacji Evangelium Vitae można skorzystać z porad psychoterapeuty, działającego także przy hospicjum perinatalnym oraz prowadzącego grupę wsparcia dla rodzin po stracie dziecka (http://fev.wroclaw.pl/monika-goriaczko/). Najbliższe spotkanie grupy wsparcia odbędzie się w środę 9 grudnia 2015 r. o godz. 17.00 w siedzibie Fundacji Evangelium Vitae przy ul. Pomorskiej 37. Prosimy o zgłoszenie swojej obecności pod nr tel. 508 183 608.

Dziecko, które umiera, w którymkolwiek momencie swojego życia, choćby przed swoimi narodzinami, jest takim samym człowiekiem jak Ty czy ja. Należy mu się szacunek, godne traktowanie, a zatem i godny pochówek. Prawo zapewnia nam możliwość godnego pochówku dziecka, także tego, które zmarło przed swoimi narodzinami. Poniżej podane są informacje pomocne rodzicom dla pochowania ich dziecka.

KROKI POSTĘPOWANIA w celu pochowania dziecka zmarłego przed narodzeniem:

– Jeśli rodzice dowiadują się w szpitalu, że ich dziecko zmarło, warto od razu zastrzec chęć odbioru jego ciała.
– Szpital na prośbę rodzica ma obowiązek wystawić pisemne zgłoszenie urodzenia martwego dziecka, w którym m.in. wymagane jest określenie płci dziecka.

W przypadku niemożności stwierdzenia płci rodzice mogą:

Pierwsza możliwość:
Wykonać badania genetyczne na własny koszt w celu określenia płci dziecka. Lekarz na podstawie wyniku badań wystawia zgłoszenie urodzenia martwego dziecka
↓
Rodzic dziecka lub oboje (jeśli nie są małżeństwem) rejestruje dziecko w Urzędzie Stanu Cywilnego w celu otrzymania aktu urodzenia dziecka z adnotacją, iż dziecko urodziło się martwe.
↓
Akt urodzenia z odpowiednią adnotacją jest dokumentem potrzebnym do:
– przeprowadzenia pogrzebu,
– uzyskania należącego się matce dziecka 8 tygodniowego płatnego urlopu macierzyńskiego oraz wypłaty zasiłku pogrzebowego z ZUS.
Przysługują także świadczenia związane ze śmiercią członka najbliższej rodziny: urlop okolicznościowy (2 dni).

lub drugie rozwiązanie:
Poprosić o wydanie karty zgonu w celu pochówku (nie wymagane podanie płci). W tym przypadku pochówek dokonywany jest na koszt własny rodziców (nie wypłacany jest zasiłek pogrzebowy). Matka dziecka nie otrzymuje również płatnego urlopu macierzyńskiego. more…

Zachęcamy do głosowania  na projekt „Grobowca i pomnika dziecka nienarodzonego” zgłoszonego w ramach Wrocławskiego Budżetu Obywatelskiego.

Projekt nr 234

W głosowaniu w dniach 15-29 września mieszkańcy będą mogli oddać jeden głos na maksimum 3 projekty.

Wystarczy kliknąć na poniższy link:
https://www.wroclaw.pl/budzet-obywatelski-wroclaw/projekty/projekt,id,234
i po prawej stronie przejść do formularza i podać w nim swój PESEL.
Z góry dziękujemy wszystkim, którzy dopełnią tej formalności i prześlą wiadomość do swoich znajomych.

Możliwe jest też głosowanie tradycyjnie na kartach papierowych.

Grobowiec i pomnik będzie ulokowany na Cmentarzu Komunalnym – Osobowice, Wrocław, ul. Osobowicka 59 na kwaterze nr 79.

more…

Tegoroczne obchody Dnia Dziecka Utraconego odbędą się 15 października 2014 na Cmentarzu Osobowickim Wrocławiu. O szczegółach obchodów będziemy na bieżąco na naszej stronie oraz stronie Fundacji Evangelium Vitae: www.fev.wroclaw.pl

Moja historia tak naprawdę rozpoczęła się w 2009 roku. To był rok przełomowy w moim życiu. Udało mi się zajść w długo oczekiwaną ciążę. Razem z mężem czuliśmy ogromną radość, że w końcu zostaniemy rodzicami, pragnęliśmy tego od dawna. Rozpierała nas duma. Jak to w Polskiej, zabobonnej kulturze bywa, nie chcieliśmy “zapeszać” i nie robiliśmy jakiś szczególnych przygotowań, nie szaleliśmy na zakupach. Ale w miarę upływu czasu coraz bardziej cieszyliśmy się, że już niedługo nasza córeczka będzie z nami. Od koleżanki dostaliśmy łóżeczko, od innej ubranka, bo skoro znaliśmy już płeć, mogliśmy zacząć pomału coś urządzać. Nigdy nie zapomnę tej podniosłej atmosfery, tego lęku jak to będzie, ale to był taki lęk który zaraz przemieniał się w czułość, oczekiwanie. Czułam miłość do mojej Fasolki i rozmawiałam z nią, głaszcząc się po brzuchu, a odkąd zaczęły się pierwsze delikatne kopniaki, to niemalże szalałam ze szczęścia i podekscytowania. more…

Czy wiedzą Państwo czym jest Naturalne Planowanie Rodziny? A może jest to coś co kojarzy się z jakimś kalendarzykiem, z Kościołem i z zacofaniem (jak często określenia te traktowane niemal jak synonimy)? Jeśli tak, na pewno artykuł ten pozwoli wyjaśnić parę kwestii… Zapraszam do lektury more…

Dusze nieochrzczonych dzieci nie idą do otchłani („limbus puerorum”), lecz do nieba. Do takiego wniosku doszła Międzynarodowa Komisja Teologiczna, ogłaszając dokument zatytułowany „Nadzieja zbawienia dla dzieci, które umierają bez chrztu”.

Tekst „Nadzieja zbawienia dla dzieci, które umierają bez chrztu”, liczący 41 stron, zaaprobowany został przez Benedykta XVI i w całości ukaże się 5 maja w dwutygodniku włoskich jezuitów „La Civilta Cattolica”. W tej chwili znany jest z fragmentów, opublikowanych przez amerykańską agencję Catholic News Service.
Jak oświadczył w Radiu Watykańskim ks. Luis F. Ladaria, sekretarz komisji, dokument jest wynikiem badań, które będą kontynuowane. Ks. Ladaria podkreślił, że pod uwagę wzięto trzy czynniki: miłosierdzie Boże, pośrednictwo Chrystusa oraz fakt, że Jezus szczególną miłością i troską otaczał dzieci. Natomiast pojęcie „otchłani”, wprowadzone w XVIII wieku, było wyrazem „zbyt zawężonej i rygorystycznej wizji zbawienia”. Obserwatorzy przypominają, że kard. Joseph Ratzinger, który do chwili konklawe w kwietniu 2005 roku stał na czele Międzynarodowej Komisji Teologicznej, już w 1984 roku nie ukrywał, że nie był zwolennikiem tego pojęcia, będącego „jedynie hipotezą teologiczną”.
Autorzy dokumentu podkreślają, że istnieją „poważne podstawy teologiczne i liturgiczne do nadziei, że dzieci zmarłe bez chrztu doznają zbawienia i zażywają błogosławionego szczęścia”. Zwracają jednocześnie uwagę, że zarzucenie pojęcia „otchłani przeznaczonej dla dzieci” jest nie tylko decyzją teoretyczną, lecz dotyczy „niecierpiącego zwłoki problemu natury duszpasterskiej” z dwóch co najmniej powodów. Ze względu na rosnącą liczbę dzieci umierających bez chrztu oraz „ofiary aborcji”.
„Limbus puerorum” nie należał nigdy do dogmatów wiary, nie ma o nim też mowy w Katechizmie Kościoła Katolickiego. W V wieku św. Augustyn twierdził, że dusze dzieci nieochrzczonych idą do piekła, od XIII wieku zaczęto mówić o otchłani, gdzie „nie ma żadnych kar, lecz naturalne szczęście, które jednak daleko odbiega od pełni błogosławionego szczęścia wizji uszczęśliwiającej” (G. O’Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ, Zwięzły słownik teologiczny, WAM, Kraków 1993).

 źródło ekai.pl

Pełny tekst” Nadzieja zbawienia dla dzieci, które umierają bez chrztu

Śmierć dziecka i następujący po niej proces żałoby związany jest z olbrzymim bólem. Ci, którzy pozostają mają przed sobą wiele pytań, na które być może trudno znaleźć odpowiedzi. Normalne życie stawia przed nimi wiele wyzwań, wiele silnych uczuć, z którymi nie zawsze wiadomo, jak sobie radzić. Żałoba, która następuje po śmierci bliskiej osoby, jest procesem odnoszącym się do wszystkich sfer życia człowieka. To proces dynamiczny składający się z pewnych etapów. Mimo, iż jest to niezwykle trudne doświadczenie, to jednak zmierzenie się z cierpieniem, jaki niesie ze sobą śmierć, jest konieczne, aby proces żałoby mógł się zakończyć i aby móc wrócić do normalnego funkcjonowania. Grupa wsparcia jest jedną z form pomocy osobom znajdującym w tej trudnej sytuacji życiowej. more…