VII ŚWIATOWE SPOTKANIE RODZIN
MEDIOLAN 30 maja  –  3 czerwca 2012

WSTĘP
W dniach od 28 listopada do l grudnia 2011 roku odbyło się w Rzymie, XX Zebranie Plenarne Papieskiej Rady Rodziny. Spotkanie to miało szczególny charakter, ponieważ odbyło się w celu uczczenia przypadającej w bieżącym roku XXX Rocznicy Adhortacji Apostolskiej Familiaris Consortio i powołania Papieskiej Rady Rodziny. Podczas spotkania tego gremium dokonano bilansu dotychczasowej działalności Papieskiej Rady Rodziny i wpływu Adhortacji na nauczanie Kościoła o rodzinie od ogłoszenia tego dokumentu aż po dzień dzisiejszy, zwłaszcza w aktualnym kontekście Nowej Ewangelizacji.
Ostatni dzień obrad, l grudnia, został poświęcony VII Światowemu Spotkaniu Rodzin pod hasłem: „Rodzina: praca i święto”, które odbędzie się w Mediolanie w dnach 30 maja — 3 czerwca 2012r. Delegacja Archidiecezji Mediolańskiej, składająca się z duchownych i świeckich, której przewodniczył J.E. Ks. Kardynał ANGELO SCOLA, Arcybiskup Mediolanu, przedstawiła aktualny stan przygotowań i program (prawie już ostateczny), tego doniosłego, światowego wydarzenia.
Oto najważniejsze punkty i ustalenia przedstawione przez wspomnianą delegację na forum Papieskiej Rady Rodziny.
1. TEMAT SPOTKANIA
Tematem VII Światowego Spotkania Rodzin jest: „Rodzina: praca i święto”.
Tak sformułowany temat jest jasny, dokładnie określony i przyjęty bardzo pozytywnie, ponieważ dobrze łączy aspekt ludzki, powiedziałoby się „aspekt świecki”, którym jest praca, z aspektem teologicznym, sakramentalnym, którym jest święto, a w szczególności uczestnictwo we Mszy św.
II. GŁÓWNE WARTOŚCI SPOTKANIA
Światowe Spotkanie Rodzin w Mediolanie niesie ze sobą wielkie wartości, które dla wszystkich którzy wezmą w nim udział będą stanowiły niewątpliwie wielkie bogactwo ludzkie i duchowe. Spośród wielu, na szczególną uwagę zasługuj ą trzy główne walory:
1)    Temat: „Rodzina: praca i święto”, jest bardzo aktualny, bliski
współczesnemu człowiekowi
2)    Spotkanie z Ojcem Świętym;
3)    Porównanie różnych sytuacji rodzinnych, ubogacająca wymiana
różnych doświadczeń, wiedzy, bogactwa wrażliwości na problemy.
„Rodzajem literackim” charakterystycznym dla spotkania będzie
opowiadanie: „opowiadać” aby poznać i dać się poznać.

III.    AKTUALNE    ZADANIA    DLA    WSZYSTKICH    DIECEZJI    NA    ŚWIECIE
W ŚWIETLE SPOTKANIA
Chodzi głównie o dwa zadania:
1)    Zapoznanie się z treścią Katechez przygotowawczych
VII Światowe Spotkanie Rodzin w Mediolanie implikuje aby dołożyć wszelkich starań i podjąć wszelki wysiłek w celu jak najlepszego poznania i przyswojenia treści dziesięciu Katechez przygotowawczych, które są dostępne w poszczególnych językach. W języku polskim katechezy te stanowią integralna treść Kwartalnika Duszpasterstwa Rodzin, Sprawy Rodziny, Nr 95/3/2011.
2)    Przystosowanie diecezjalnych programów duszpasterskich pod
kątem Światowego Spotkania.
Należy tak przemyśleć, przygotować i realizować programy duszpasterskie diecezjalne aby w poszczególnych inicjatywach, spotkaniach katechezach etc. była uwzględniona tematyka rodzinna, zwłaszcza pod kątem tematu Światowego Spotkania Rodzin
IV.    PROGRAM SPOTKANIA
Pełny program Światowego Spotkania jest niezwykle bogaty i zróżnicowany. W programie należy szczególnie zwrócić uwagę na następujące punkty:
W dniach 30 maja – l czerwca przewiduje się następujący program:
1)    Przedpołudnia: Kongres Teologiczno – Duszpasterski, który będzie miał miejsce
przez trzy dni, w dniach 30 czerwca- l maja, zawsze w godzinach porannych od godz. 9.30
do 13.00. Kongres ten zbudowany jest wokół 6 wielkich konferencji, codziennie po dwie, na
następujące tematy:
30    maja: I Konf.: Rodzina: między dziełem stworzenia a światem zbawienia.
II Konf.: Rodzina: praca i święto w świecie współczesnym.
31    maja: III Konf.: Rodzina i praca dzisiaj w perspektywie wiary
IV Konf.: Rodzina i praca dzisiaj: między możliwościami a kruchością. l czerwca: V Konf.: Rodzina i święto miedzy antropologią i wiarą
VI Konf.: „ Uświęcić dzień świąteczny”: rodzina w dniu Pańskim.
2)    Popołudnia: spotkania, panele dyskusyjne, komunikaty
3)    Wieczory: Kolacja oraz momenty wspólnoty braterskiej w parafiach
przyjmujących czy też innych miejscach noclegowych, l czerwca o godz. 20.00 koncert w słynnym teatrze La Scala, zarezerwowany dla oficjalnych delegacji.
Sobota 2 czerwca: przed południem: Eucharystia w grupach językowych.
Po   południu:   przyjazd   Ojca   Świętego   Benedykta   XVI   a   następnie   Święto
świadectw, w obecności Ojca Świętego Benedykta XVI;
Niedziela 3 czerwca: godz. 10.00: uroczysta Msza św. na zakończenie Światowego Spotkania pod przewodnictwem Ojca św.

V. ZAPISY I REJESTRACJA
Zapisy wszystkich uczestników odbywają się w dwóch etapach
1)    Pierwszy etap: rejestracja.
Na stronie internetowej www.familv2012.com można wypełnić formularz rejestracyjny wpisując dane osobiste odpowiedzialnego za grupę, głowy rodziny lub też, jeżeli jest to osoba indywidualna, swoje własne dane. W sposób automatyczny zostanie wysłany e-mail który będzie zawierał password, który pozwoli dokonać już właściwego zapisu.
2)    Drugi etap: zapis
Posiadając adres elektroniczny oraz otrzymawszy password można wykonać login i przejść do sekcji ZAPISY. W tym obszarze będzie można wybrać sposób zapisu i dokonać opłaty odpowiedniej kwoty. Wpłaty za grupy można dokonywać za pomocą karty kredytowej lub przelewem bankowym. Pojedyncze rodziny i uczestnicy indywidualni mogą płacić tylko za pomocą karty kredytowej.
Również wszelkie zmiany we wcześniejszych rezerwacjach winny być dokonane do 31 marca 2012.
Aby wziąć udział w dwóch spotkaniach z Ojcem Świętym: 2 czerwca w Święcie Świadectw oraz 3 czerwca we Mszy świętej na zakończenie VII Światowego Spotkania Rodzin należy obowiązkowo posiadać Kartę Wejściową.
Karta Wejściowa jest obowiązkowa i całkowicie gratis, można ją otrzymać drogą elektroniczną, od 9 stycznia 2012, wypełniając odpowiedni formularz na stronie internetowej www.familv(glcom. Taką Kartą Wejściową /woźna otrzymać do soboty 19 maja 2012.
VI. DWA SPOSOBY ZAPISU
SPOSÓB A
ZAPIS NA KONGRES   I   NA DNI SPOTKAŃ Z OJCEM ŚWIĘTYM (30 MAJA – 3 CZERWCA 2012)
-A 1: obejmuje zamieszkanie u rodziny, kupony żywnościowe (zaczynając od śniadania w środę 30 maja aż do obiadu w niedzielę 3 czerwca), udział w Kongresie oraz „Zasobnik rodzinny”.
-A 2: obejmuje kupony żywnościowe (zaczynając od śniadania w środę 30 maja aż do obiadu w niedzielę 3 czerwca), udział w Kongresie oraz „Zasobnik rodzinny”.

-A 3: zawiera udział w Kongresie oraz 3 kupony żywnościowe na obiady podczas trwania Kongresu (od 30 maja do l czerwca).
-A 4: zawiera TYLKO udział w Kongresie.

SPOSÓB B
ZAPIS TYLKO NA DNI SPOTKAŃ Z OJCEM ŚWIĘTYM
(l CZERWCA – 3 CZERWCA 2012)
-B 1: obejmuje kupony żywnościowe (zaczynając od kolacji w piątek l czerwca aż do obiadu w niedzielę 3 czerwca), oraz „Zasobnik rodzinny”.
-B 2: obejmuje TYLKO „Zasobnik rodzinny”.
„Zasobnik rodzinny” zawiera:
-polisę ubezpieczeniową -transporty miejskie środkami komunikacji publicznej na obszarze miasta Mediolan
i kolejami regionalnymi
-darmowy wstęp na wszystkie zaprogramowane wydarzenia kulturalne
-pomoce liturgiczne i przewodnik rodziny
-plecak i niektóre potrzebne gadgety
– kartę wejściową

VII. CENY (w Euro)
A1         A2         A3         A4       B1       B2

Dorosły             180       180       70          10       90      30
14-17 lat(1)      165       165       60       gratis    75       15
7-13 lat(1)        130       130       50       gratis    70      15
0-7 lat                95            95    gratis    gratis    40    gratis

(1) Jeżeli jest- drugie dziecko jest przewidziana zniżka kosztów o 5 euro w stosunku do przedziału wiekowego; jeżeli jest trzecie dziecko (i następne) jest przewidziana zniżka kosztów o 15 euro w stosunku do przedziału wiekowego.
VIII. USTALENIA DLA UCZESTNIKÓW Z POLSKI:
1)    Wyjazdy grupowe organizuj ą diecezje;
oficjalną delegację wyznaczy Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.
2)    W Mediolanie jest zarezerwowany kościół dla Polaków; będzie też odpowiednia pomoc
informacyjna.
W miarę potrzeby będą przekazywane informacje uszczegółowione.

Hasłem VII Światowego Spotkania Rodzin są słowa: „Rodzina: praca i święto”.

Godz. 17.00
Przylot Ojca Świętego Benedykta XVI na lotnisko Linate

Godz. 17.30
Spotkanie Ojca Świętego Benedykt XVI na placu katedralnym z mieszkańcami lombardzkiej metropolii

Godz. 19.30
Koncert na cześć Ojca Świętego w Teatrze La Scala

Godz. 10.00
Ojciec Święty Benedykt XVI przewodniczyć będzie w mediolańskiej katedrze jutrzni z udziałem duchowieństwa.

Godz. 11.15
Spotkanie Ojca Świętego Benedykta XVI z kandydatami do sakramentu bierzmowania

Godz. 17.00
Spotkanie Ojca Świętego Benedykt XVI z przedstawicielami miejscowych władz.

Godz. 20.30
Spotkanie Ojca Świętego Benedykt XVI z rodzinami – „Święto Świadectw Światowego Spotkania Rodzin” w Mediolanie w Parco Nord

Godz. 10.00
Uroczysta Msza święta pod przewodnictwem Benedykta XVI w Mediolanie w Parco Nord

Godz. 12.00
Modlitwa Anioł Pański

Godz. 17.00
Benedykt XVI uda się w drogę powrotną do Rzymu.

***

Światowe Święto Rodziny
Nasz Dziennik, 2012-05-27

W dniach od 30 maja do 3 czerwca br. odbędzie się VII Światowe Spotkanie Rodzin w Mediolanie. Ojciec Święty Benedykt XVI zaprosił na nie rodziny z całego świata i ustalił temat: „Rodzina: praca i święto” – zarówno dla obrad Kongresu Teologiczno-Pastoralnego (30.05 – 1.06), jak i dla wszystkich spotkań oraz Eucharystii kończącej świętowanie (1-3.06 br.). W zaproszeniu wysłanym już 23 sierpnia 2010 r. Papież napisał: „Zbliżające się kolejne światowe spotkanie rodzin stanowi dogodną okazję do tego, by przemyśleć na nowo, czym są praca i święto w perspektywie zjednoczonej i otwartej na życie rodziny, dobrze osadzonej w społeczeństwie i w Kościele, która, oprócz troski o swoje materialne potrzeby, dba również o jakość swoich relacji”. Pomocą w postulowanych przemyśleniach – a jest to zadanie na najbliższe lata – służą nam dwa opracowania. Pierwsze to „Zamysł Boży o małżeństwie i rodzinie”, czyli ukazanie Bożego modelu tych rzeczywistości, które prezentują katechezy opracowane przez Papieską Radę ds. Rodziny. Drugi zaś dokument „Rodzina bogactwem (dobrem) dla społeczeństwa” to opis socjologiczny dzisiejszych warunków życia rodziny, który ukazują wyniki badań przeprowadzonych w sześciu krajach.

I. Ewangelia Rodziny – Dobra Nowina Jezusa

Rodzina, praca i święto – to trzy słowa klucze, które otwierają rodzinę na świat; praca i świętowanie to sposoby zamieszkiwania przestrzeni społecznej i przeżywania ludzkiego czasu przez rodzinę. Mężczyzna i kobieta to para, którą tworzą przez styl ich życia w rodzinie, w środowisku zawodowymi i w czasie wolnym, wyznaczonym kalendarzem świąt.
Katechezy mediolańskie sięgają do pierwotnego źródła prezentowania prawdy o rodzinie – stwórczej woli Ojca Niebieskiego, który objawił miłość do człowieka, ustanawiając relację małżeńską na własny obraz. Relacji między mężczyzną i kobietą zawierzył ukazywanie tej miłości poprzez powoływanie do istnienia nowych osób, a przez to budowanie więzi społecznych według wyznaczonych każdemu człowiekowi zadań. Realne warunki życia rodziny mogą rodzić wiele przeszkód i stawać się czasem próby pierwotnie przeżywanej miłości idealnej. Małżonkowie w tych doświadczeniach nie pozostają jednak sami. Towarzyszy im Kościół, ukazując wzór domu w Nazarecie, Świętą Rodzinę. W ostatnich czasach mamy bogatą ofertę prawdy o życiu Maryi, Jezusa i Józefa opracowaną przez środowiska naukowe oraz ukazaną przez papieskie nauczanie.
Popularne rozumienie pracy zawodowej jako sposobu na utrzymanie rodziny otrzymało ze strony wspomnianych katechez bardzo istotne poszerzenie i pogłębienie. Podjęte obowiązki zawodowe stają się ważnym dla rozwoju człowieka kontynuowaniem dzieła stwarzania świata. Ta współpraca z planem Bożym staje się dorobkiem rodziny przekraczającym czysto ekonomiczny rachunek. Jest to owoc wykorzystania darów i talentów każdego człowieka, i to jest zabezpieczenie pełnej sprawności wszystkich środowisk społecznych i struktur budujących wspólny dom, w harmonijnej i pełnej pokoju atmosferze.
W tym kontekście niezwykle ważnym problemem jest bezrobocie. Jest to nie tylko zagrożenie budżetu rodzinnego, ale przede wszystkim krzywdzące zubożenie duchowe człowieka; to niebezpieczne dla pokoju społecznego tworzenie przestrzeni zniechęcenia do życia, zawiści do człowieka czy agresji zorganizowanych grup ludzi bezrobotnych. Święto – to ostatnie słowo trójczłonowego programu mediolańskiego spotkania rodzin. Współczesny język, a także popularne rozumienie, używa częściej określenia: czas wolny. Pojęcie to może sugerować, że jest to jedynie czas bez pracy, do swobodnego zagospodarowania. Katechezy przygotowujące podejmują omówienie potrójnego znaczenia święta. Jest to czas szczególnie ważny przez fakt, że mamy podjąć w nim te przestrzenie naszej egzystencji, które wydają się nam znikać przy obciążeniu zorganizowaną przez instytucje nadrzędne pracą zawodową.
I tak wolny czas to dar Boga, świętowanie więzi rodzinnej, relacji społecznych i najważniejszego odniesienia dla serca człowieka – oddania chwały Bogu. Dlatego ważnym zadaniem w formacji rodzin, organizowaniu programów świątecznych i tworzeniu przestrzeni spotkań społecznych jest ukazanie tego pierwszego celu świętowania. Inne propozycje na te dni nie mogą kolidować, a tym bardziej konkurować z rodziną, środowiskiem najbliższych osób, a nade wszystko z czasem poświęconym Bogu. Tekst prezentowanych tu katechez ukazał się w Polsce w kwartalniku „Sprawy Rodziny” nr 3/2011; można też odnaleźć je na stronach diecezjalnych duszpasterstw rodzin. Osobnym komentarzem były też katechezy prezentowane na antenie Radia Maryja w ramach sobotnich katechez: „Z Kościołem w trzecie tysiąclecie”.

II. Rodzina bogactwem (dobrem) dla społeczeństwa

Wspomniane wyżej badania socjologiczne objęły także polskie rodziny. Ustalony dla wszystkich badanych krajów kwestionariusz, dostosowany do warunków polskich, przyjęły ośrodki duszpasterstwa rodzin w polskich diecezjach. Koordynacją i naukowym opracowaniem zajął się zespół pod kierownictwem ks. prof. dr. hab. Jerzego Koperka z KUL i prof. dr. hab. Wiesława Bokajły z Uniwersytetu Wrocławskiego.
Wyniki przeprowadzonych badań zostały opublikowane w wersji angielsko-polskiej przez Fundację Vita Familiae. Przekazane do Mediolanu należą do materiałów kongresowych i będą służyły dalszym studiom porównawczym w ramach programu badań międzynarodowych. Opracowanie to – już tylko w języku polskim – weszło także w skład kolejnego numeru kwartalnika „Sprawy Rodziny” nr 4/2011.
To pracowicie przygotowane studium daje czytelnikowi podwójny materiał: część teoretyczną – opis rodziny w naukach społecznych, i wyniki badań, które dają obraz polskiej rodziny w odniesieniu do ustalonych programem zadań. Ważną kwestią dla dalszego opracowania staje się możliwość porównania obrazu polskich rodzin objętych pracą duszpasterską Kościoła z danymi GUS, które prezentują syntetyczne informacje natury ogólniejszej.
Odnosząc się do niektórych informacji szczegółowych, należy zauważyć stale wysoki procent Polaków przekonanych o niezbywalnej wartości rodziny i jej roli społecznej. Osobiste decyzje, które opóźniają wiek założenia rodziny, traktowane są jako „niechciana przeszkoda” stworzona przez niedomogi ustrojowe i wadliwe zorganizowanie życia gospodarczego.
Wyniki badań wskazały na kilka prawidłowości w życiu polskich rodzin:
– rodziny polskie są bardziej tradycyjne i konserwatywne oraz podlegają silniejszej presji opinii publicznej;
– z powyższym faktorem związana jest większa religijność deklarowana; wpływa to na udział procentowy w niedzielnej Mszy św.;
– praca zawodowa przesuwa się w kierunku sektora prywatnego (do 70 proc.); wielkie zakłady zatrudniające kilka czy kilkadziesiąt tysięcy osób nie mają już tak wielkiego wpływu na budowanie świadomości społecznej;
– ważnym wskazaniem jest informacja, że 83 proc. dzieci wychowuje się w rodzinach pełnych, a pochodzenie respondentów wskazuje w 95 proc. na pochodzenie z małżeństwa trwałego;
– takie warunki rodzinne umożliwiają zdobycie wykształcenia wyższego, a przynajmniej średniego, co wydatnie wpływa na bogactwo „kapitału ludzkiego”, jakim dysponuje życie społeczne;
– ponad 70 proc. respondentów wskazuje na rodzinę jako dobro społeczne i publiczną instytucję, którą powinna wspierać władza państwowa wraz z systemem uregulowań prawnych;
– zdecydowanie jednoznaczne są także poglądy w zakresie norm moralnych, takich jak otwarcie na życie, trwałość więzi małżeńskiej czy wykluczenie jakichkolwiek prób eksperymentowania nad fundamentalną definicją małżeństwa (pary homoseksualne).
Podsumowując wyniki badań, autorzy opracowania piszą: „Chociaż w sferze prywatnej rodziny przejawiają dużą aktywność i przedsiębiorczość, to w sferze publicznej nie wypełniają swojej roli jako obywatele, nie wierzą w efektywność samoorganizującego się społeczeństwa w oparciu o zasadę subsydialności. Za to – broniąc autonomii rodziny – są skłonni powierzyć państwu swoje sprawy, wykraczające poza ściśle prywatną funkcję. Tym, co estymuje ich przed taką ewentualnością, jest brak zaufania do władz, które postrzegają jako mało efektywne w działaniach na rzecz rozwoju kraju”.
Z własnej strony w zdaniu końcowym tego telegraficznego przedstawienia chciałbym zaproponować kierunki pracy wokół rodziny na przyszłość. Pierwszy to aktywność zespołów ewangelizacyjnych pracujących nad pogłębieniem życia duchowego rodzin, które zabezpieczają pokój oraz szczęście wewnątrz wspólnot domowych. Drugi postulat: władze publiczne powinny doceniać budujące elementy polityki prorodzinnej i wykorzystywać kapitał ludzki naszych rodzin w budowaniu ładu społecznego i tym sposobem zabezpieczać trwałe fundamenty makroekonomii odpornej na chwilowe wstrząsy czy manipulacje kapitałowe.

Ks. bp Stanisław Stefanek TChr